زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

شیخ ذیاب





شیخ ذَیّاب، نخستین شخص از عشیره آل جویبر است. این عشیره یکی از مشهورترین شاخه‌های بنوخاقان است.


۱ - معرفی اجمالی



نخستین شخصی که از عشیره آل جویبر برای تحصیل علوم دینی از ناحیه سوق الشیخ به نجف رفت، ذَیّاب (زنده در ۱۱۸۰) بود. پدر او محمد آل‌حَرب، فرزند سحاب، بزرگ خاندان آل جویبر به شمار می‌رفت. شیخ ذیاب پس از فراگرفتن فقه و اصول، با همراهی شیخ موسی بَحرانی به منطقه عَمّاره در جنوب عراق سفر کرد و تا پایان عمر در نواحی و روستاهای آن سامان به تبلیغ و ارشاد پرداخت و مدرسه علمی‌های در آن منطقه بنا نهاد.
[۱] محمدعلی جعفر تمیمی، مشهدالامام، ج۴، ص۱۹۷ـ۱۹۸، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
[۲] محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، ج۲، ص۴۶۷ـ۴۶۸، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲.
امینی
[۳] محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، ج۲، ص۴۶۸، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲.
آثاری را به او نسبت داده است.

۲ - پانویس


 
۱. محمدعلی جعفر تمیمی، مشهدالامام، ج۴، ص۱۹۷ـ۱۹۸، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
۲. محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، ج۲، ص۴۶۷ـ۴۶۸، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲.
۳. محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، ج۲، ص۴۶۸، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲.


۳ - منبع



دانشنامه جهان اسلام، مرکزدائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل خاقانی»، شماره۶۷۵۱.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.